De blauwe lotusbloem (Nymphaea caerulea) staat ook bekend als blauwe waterlelie of Egyptische lotus. Deze waterplant groeit aan de randen van meren en rivieren. De oude Egyptenaren beschouwden de waterlelie als een heilige plant, omdat het een rustgevend effect geeft, maar ook een verhoogde staat van bewustzijn kan opwekken.

De god van de blauwe waterlelie was Nefertem. Hij bracht de bloem als offer aan de zonnegod Ra om de pijn van diens oude lichaam te verzachten. De Egyptenaren waardeerden de prettige geur van plant, maar ook voor de genezende eigenschappen. Er zijn veel afbeeldingen waarop vrouwen de bloem vasthouden en de goddelijke geur opsnuiven. Vandaag de dag gelooft men dat de plant ook als recreatieve drug werd gebruikt door het in wijn te drenken.

BLAUWE LOTUS EFFECTEN:

• Blauwe lotus heeft zowel een verdovend als een euforisch effect, en is in een hogere dosis licht hallucinogeen. Men zegt dat de bloem ook de seksuele opwinding verhoogt en een potentieverhogend effect heeft.
• De effecten ervan combineren zeer goed met wijn, die het sociale en euforische aspect belichten. Sommige gebruikers melden ook een aangenaam gevoel van warmte rond het hoofd en bovenlichaam en een droomachtig gevoel – alsof het leven zelf een wakkere droom is.
• Dit kruid kan diep ontspannend zijn voor lichaam en geest. De kalmerende eigenschappen maken het geweldig voor meditatie en yoga-oefeningen. Het geeft een mild gevoel van rust en euforie, samen met een veranderd gevoel van bewustzijn.

GEBRUIK:

• Voor het maken van blauwe lotus-thee, doe je ongeveer 5 gram in heet water.
• Voor de traditionele Egyptische drank, laat je de plant enkele uren weken in wijn. Gebruik ongeveer 5 gram per fles.
• Gebruik niet te veel: Blauwe lotus maakt de wijn bitter en moeilijk drinkbaar.
• Het kruid kan ook verdampt worden met een vaporizer. Gebruik 0,25-0,5 g en verdamp bij 100 ° C tot 125 ° C graden. De aporfine-alkaloïde verdampt bij 125 graden Celsius.

25 gram gedroogde bloemen.